Sesja 10 - Noc Żywych Legend

Akt I
Scena 1

Po wizji Denaros i Toruviel budzą się w mieście, które wygląda zupełnie inaczej - mnóstwo przebranych ludzi, wszędzie dynie, dekoracje. Niebo zasnute chmurami, które zdają się promieniować pomarańczowym światłem.
Znajdują się na placu i widzą podwyższenie z dybami - chyba ktoś jest w nie zakuty; nad nimi stoją dwie postacie.
Przeciskają się do podwyższenia - jedną ze stojących postaci okazuje się być człowiek w białych szatach, obok niego stoi elf z łukiem na plecach. W dyby jest zakuty czarnowłosy mężczyzna. Okazuje się, że elf z łukiem to Fir w stroju Trzeciej Kompanii, a obok niego stoi Leldrin. W dyby zakuty jest Kelron.
Od krasnoluda na ulicy Denaros dowiedział się, że właśnie trwa Noc Żywych Legend - wszyscy szykują się do ceremonii na cmentarzu - przywołania duchów dawnych bohaterów.
Fir ma nieścięte włosy.
Zygfryd - ludzki ksenomanta czwartego kręgu. Dorabia na rynku zabawiając tłum kilkoma animowanymi szkieletami.
Xond - iluzjonista; miał problem z odpadającą głową.
- zabawia bohaterów małą dynią (dyniowa głowa) i naszyjnikiem Baby Jagi.
Bohaterowie spotykają sprzedawcę dyniowych placków lewitacji, którego koń pożera jedzenie Toruviel z niekrytą satysfakcją.
Denaros skrada się pod podestem i próbuje młotem wybić deskę, by uratować zakutego człowieka. Młot jednak ściąga do siebie cały ogień z placu i powoduje eksplozję. Kelron ucieka z mieczem zabranym strażnikowi (podobnym do jego prawdziwego miecza), Toruviel wyciąga Denarosa z gruzów i uciekają boczną alejką.

Scena 2

Spotykają dziwnego złodzieja, który zmienia się ciągle w nietoperze. Kradnie naszyjnik Toruviel i rozpoczynają pościg.
Przechodzą przez las, by dojść do dworku, w którym ukrył się złodziej.
Po wejściu do dworku zastają wielką salę pełną biesiadników.
Karczmarz na prośbę przyprowadza syna, który oddaje pierścień. Postaci zostają w karczmie i Denaros przepija z Xenosem - orkiem, który zachowuje się trochę jak wilk. W karczmie są ludzie o bladej cerze, owłosieni orkowie i syczące elfy. Postaci zamiawiają coś do jedzenia dla Toruviel i picia dla Denarosa. Po wyjściu z karczmy udają się na Rynek, ale idąc niedaleko domu Toruviel.
W jej domu mieszka Titoo, który widząc Toruviel wręcza jej worek słodyczy, nie poznając jej.
Na rynku niczego ciekawego nie widzą, udają się więc do Kwatery Straży. Widzą tylko przebierającego się, pokrytego bliznami Firavandela, podsłuchują.
Fir nagle znika. Próbują wejść do budynku, ale Toruviel zostaje nagle zatrzaśnięta w korytarzu. Denarosowi udaje się otworzyć dziwnie zamknięte drzwi i traci część brody, bo Toruviel uznała za stosowne rzucić odruchowo sztyletem. Tym samym Toruviel dalej sieje śmierć i zniszczenie w owłosieniu drużyny.
Bohaterowie udają się z tłumem na cmentarz.

Akt II
Scena1

Na cmentarzu gromadzi się tłum. Leldrin i inni szykują rytuał. Z grobów wyłaniają się mgliste postacie, ale z jednej krypty, na lewo od ruin świątyni, wyłania się postać łudząco podobna do Denarosa - trzyma przedmiot, który wygląda inaczej niż młot, lecz jest na nim znak miecza i młota (Denaros zauważa taki sam znak na swoim młocie) i trzyma księgę.
W pewnej chwili zjawy zaczynają pojawiać się znacznie szybciej. Zza filarów wyskakuje cień i skacze na Leldrina. Wszystkie osoby na cmentarzu znikają i przemieniają się w mgłę. Słychać tętent kopyt.
Denaros i Toruviel widzą przed sobą klęczącego Leldrina i stojących nad nim Firavandela i Kelrona. Nagle Kelron wykrzykuje, że jest tu, by się zemścić i tnie mieczem Fira i Leldrina. Krew, która obryzgała ołtarz i Kelrona zaczyna się gotować, płonąć, Kelron rozpuszcza się przy przeraźliwych wrzaskach.
Z ciemności na środek ołtarza na czarnym koniu podkutym ognistymi podkowami spada jeździec z dynią zamiast głowy, z mieczem i ludzką głową w rękach. Upiornym głosem wykrzykuje, że gdy on, Jeździec bez głowy, musi się wiecznie tułać, głupcy tutaj przywołują dawne legendy nie mając pojęcia, że nie wszystkie są dobre. Na jego wezwanie z grobów powstają szkielety i ruszają na bohaterów. Jeździec podrywa się i zaczyna latać nad ołtarzem.
Denaros rusza do ołtarza i dostrzega na nim małą skazę. Na kamieniu odczytuje wyryty napis “Tu spoczywa Śmierć”. Nie zważając na to uderza młotem w pęknięcie i następuje eksplozja, która unicestwia ołtarz i szkielety na cmentarzu oraz rzuca Denarosem o kolumnę.
Denaros na chwilę budzi się wśród jasności, widzi nad sobą postać człowieka i krasnoluda. Zlecają mu misję, a człowiek wręcza mu młot, który wygląda inaczej niż wcześniej. Denaros odzyskuje przytomność, uspokaja Toruviel i próbuje dostać się do krypty, z której wyszedł ktoś niezwykle do niego podobny. Gdy do niej dociera dostrzega tylko symbol miecza i młota nim krypta rozpada się, tak jak i cały świat dookoła. Pozostaje tylko otwór w miejscu, w którym stał ołtarz. Po włożeniu do niego młota Toruviel i Denaros budzą się w swoim domu. Przez całą noc Kelron z Firavandelem próbowali ich dobudzić. W promieniach wschodzącego słońca Toruviel próbuje dojść do siebie po tych wszystkich wydarzeniach, a Denaros głęboko rozmyśla nad swoją przysięgą.